11147
Ես վեր կացա նրա հետևից և սկսեցի նրան ուժեղ ծիծաղել: Դա արժեքավոր էր, - որովհետև նրա թաց ճեղքը խոնավ էր: Հետո այս երեխան նստեց ծնկների վրա, իսկ ես դեմքը փակեցի նրա դեմքին: